kwiecień 2024
N P W Ś C Pt S
31 1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 1 2 3 4

Droga Krzyżowa cz.3

Wraz z rozpoczętym Wielkim Postem A.D.2016, rozpoczynamy publikację rozważań Drogi Krzyżowej.

Rozważania te, nadesłane przez Ojca Tadeusza, są dedykowane nam, Braciom Zewnętrznym oraz naszym rodzinom. Kolejne stacje Drogi Krzyżowej będą publikowane w odcinkach, tak by czas Wielkiego Postu był czasem refleksji o naszych codziennych postawach. A ta refleksja niech będzie źródłem naszego nawrócenia.

--------------------

 RODZINNE KRZYŻE

 Droga krzyżowa w rodzinie

STACJA V i VI

Czytaj więcej: Droga Krzyżowa cz.3

Droga Krzyżowa cz.2

Wraz z rozpoczętym Wielkim Postem A.D.2016, rozpoczynamy publikację rozważań Drogi Krzyżowej.

Rozważania te, nadesłane przez Ojca Tadeusza, są dedykowane nam, Braciom Zewnętrznym oraz naszym rodzinom. Kolejne stacje Drogi Krzyżowej będą publikowane w odcinkach, tak by czas Wielkiego Postu był czasem refleksji o naszych codziennych postawach. A ta refleksja niech będzie źródłem naszego nawrócenia.

--------------------

 RODZINNE KRZYŻE

 Droga krzyżowa w rodzinie

STACJA III i IV

Czytaj więcej: Droga Krzyżowa cz.2

Katecheza o Miłosierdziu

Papież Franciszek, podczas środowych audiencji generalnych, rozpoczął cykl katechez o Miłosierdziu.

Czytaj więcej: Katecheza o Miłosierdziu

Droga Krzyżowa cz.1

Wraz z rozpoczętym Wielkim Postem A.D.2016, rozpoczynamy publikację rozważań Drogi Krzyżowej.

Rozważania te, nadesłane przez Ojca Tadeusza, są dedykowane nam, Braciom Zewnętrznym oraz naszym rodzinom. Kolejne stacje Drogi Krzyżowej będą publikowane w odcinkach, tak by czas Wielkiego Postu był czasem refleksji o naszych codziennych postawach. A ta refleksja niech będzie źródłem naszego nawrócenia.

--------------------

 RODZINNE KRZYŻE

 Droga krzyżowa w rodzinie

Czytaj więcej: Droga Krzyżowa cz.1

Ojcowie nasi nam powiedzieli...

ReViK    nr 325,  1 września 2015

Bogdan Jański do swoich duchowych synów:
Postanowienie prowadzenia życia chrześcijańskiego, jak najdoskonalszego, jak najwięcej chrześcijańskiego; bez względu na stan duchowny czy świecki, małżeński czy bezżenny, lub na taką czy inną profesję i w jedności rządnej. Poświęcenia wszystkich naszych sił i środków ku naprawieniu naszych współbraci i [w]spółrodaków na drogę prawdy i zbawienia (chociaż dotychczasowe nasze życie tak słabe i prawie żadnego nie daje świadectwa o tym naszym postanowieniu - najwyższym celu; ciągle wszakże w nas żyło i, dzięki Bogu, żyje). Postanowienie to suponuje w nas oczywiście byt przekonania, że wbrew tylu opiniom fałszywym i luźnym, doskonałość chrześcijańską uważamy za obowiązek nie tylko zakonników i księży, ale i świeckich, i wszystkich chrześcijan. I że dziś wszyscy chrześcijanie, nie zaślepieni i nie zatopieni w interesach i pasjach ziemskich, powinni łączyć się najściślej dla obrony Prawdy ś[w]. i rozkrzewiania jej na gruncie tak rozoranym, skopanym, stłuczonym przez tyle katastrof (i w tym bodaj początek rozwiązania wszystkich dzisiejszych trudności socjalnych). A my w szczególności, uważając nawrócenie się nasze za szczególniejszą i w niczym nie zasłużoną łaskę miłosierdzia Bożego, poczytujem[y] takie połączenie się, takie postanowienie i oddanie całego naszego życia Chrystusowi Panu, za swój szczególnie wyraźny, najściślejszy obowiązek. (List do Walerego Wielogłowskiego, napisany podczas rekolekcji w La Grande Trappe, 19.06.1839)

ReViK    nr 324,  14 sierpnia 2015

Bogdan Jański do swoich duchowych synów:
Prosić Boga i usilnie starać się, żeby tak odbyć rekolekcje i spowiedź, żeby być gotowym na śmierć i na stanięcie przed Bogiem. A zatem wszelkie żale i goryczy z serca wyrzucić, wszelkie złe skłonności przezwyciężyć – złych nałogów stać się panem – złe myśli przekonać i stłumić, wszelkie niespokojności uspokoić (i zakochać się w Panu i w Najświętszej Pannie). A ku temu prosić najprzód u miłosierdzia Bożego o uwolnienie mnie od tych próżnych marzeń i podłej ociężałości cielska. (Może spisać nawet testament). Prosić Boga, ażeby mi po tej spowiedzi odebrał życie, jeżeli ono nie ma być na Jego chwałę, i wtedy tylko je zachował, jeżeli ma być poświęcone dla Niego i Niego Samego. (Postanowienia podczas rekolekcji w La Grande Trappe, ok. 6 listopada 1837)

ReViK    nr 323,  2 sierpnia 2015

Bogdan Jański do swoich duchowych synów:
A najprzód, co najważniejsze: i z dzisiejszego mego stanu, i roztrząśnienia mego życia od niejakiego czasu, i z obowiązków na przyszłość wynika dla mnie nieprze¬zwyciężona potrzeba przedsięwzięcia życia duchownie ściślejszego. Na co się oszukiwać? - Mimo naszych myśli, zamiarów, praktyk religijnych; jesteśmy w naszych na¬łogach, obyczajach niewolnikami świata spoganionego. Największa więc nasza powinność zrzucić jarzmo tej niewoli. Tak jak ja żyję i żyłem, widzę, żem ciągle wystawiony na upadek w uczuciach pokory, czystej miłości Boga i bliźniego, oderwania się sercem od wszelkich dóbr doczesnych. A więc żyć tak dłużej nie powinienem. Chciałbym zacząć życie na ton wyższy chrześcijański: w otwartej wojnie przeciw światu, ciału i diabłu. (W czasach pobo¬żności, kiedy cała edukacja towarzyska i rozliczne instytucje dążyły do tworzenia i doskonalenia obyczajów chrześcijańskich [było łatwiej]). Spędziwszy całą młodość w iluzjach i błędach świata, czuję dziś, chrześcijanin, nieustanną potrzebę i powinność (przejść przez szkołę życia Chrystusow[ego]), umocnienia się w prawdzie
i wyćwiczenia się w jej praktyce bez względu na żadne względy ludzkie. Po nawróceniu się moim, rzuciłem się cały, z najszczerszymi wprawdzie chęciami, ale mniej może roztropnie, do nawracania drugich, do uczenia. Otóż teraz widzę, że sam potrzebuję szkoły życia chrześcijańskiego. To, cośmy dotąd robili, było zanadto światowe. Trzeba iść z daleka od świata, wprost ku Bogu. (List do Cezarego Platera z 16 kwietnia 1838)

Czytaj więcej: Ojcowie nasi nam powiedzieli...