listopad 2024
N P W Ś C Pt S
27 28 29 30 31 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Katecheza z Benedyktem XVI

PAPIEŻ BENEDYKT XVI – ROK WIARY

Katecheza środowa, 16.01.2013 r.

Wraz z wcieleniem dochodzi do niewyobrażalnego przełomu w poszukiwaniu oblicz Boga, gdyż można je teraz widzieć: jest to oblicze Jezusa, Syna Bożego, który stał się człowiekiem. Jezus ukazuje nam oblicze Boga i pozwala nam poznać Jego imię. Wyrażenie „imię Boga” oznacza Boga jako Tego, który jest obecny wśród ludzi.

Mojżeszowi przy płonącym krzewie Bóg objawił swoje imię, pozwolił się przyzywać, dał konkretny znak bycia między ludźmi. Wszystko to znajduje w Jezusie spełnienie: rozpoczyna On nowy sposób obecności Boga w historii, ponieważ ten, kto Jego widzi, widzi także Ojca. Chrześcijaństwo, stwierdza św. Bernard „jest religią Słowa Bożego”, jednakże nie „słowa spisanego i milczącego, ale Słowa wcielonego i żywego”.
Każdy człowiek, także ateista, ma wrodzone pragnienie rzeczywistego poznania Boga, oglądania Jego oblicza. W nas istnieje świadome pragnienie, by widzieć, kim jest Ten, Który jest, który jest dla nas. Pragnienie to wypełnia się, kiedy idziemy za Chrystusem, widzimy Boga jako przyjaciela, Jego oblicze widzimy w obliczu Chrystusa. Jeśli chcemy widzieć oblicze Boga, to oblicze, które nadaje sens naszej drodze życiowej, musimy iść za Chrystusem, ale nie tylko wówczas, gdy Go potrzebujemy, kiedy znajdujemy czas pośród tysiąca codziennych zajęć. Cała nasza egzystencja powinna być ukierunkowana na spotkanie z Nim, na miłość do Niego. Centralne miejsce powinna mieć w niej także miłość bliźniego, która w świetle krzyża pozwala rozpoznać oblicze Jezusa w ubogim, słabym, cierpiącym. Jest to możliwe tylko wówczas, gdy prawdziwe oblicze Jezusa staje się nam bliskie w słuchaniu Jego słowa, w wewnętrznej rozmowie i w tajemnicy Eucharystii. W Ewangelii św. Łukasza znamienny jest fragment mówiący o dwóch uczniach zmierzających do Emaus, którzy rozpoznali Jezusa przy łamaniu chleba. Byli oni jednak przygotowani przez wspólną z Nim drogę, przez skierowaną do Niego prośbę, aby z nimi pozostał, przez dialog, który sprawił, że pałało w nich serce. W ten sposób w końcu zobaczyli Jezusa. Także dla nas Eucharystia przygotowana przez życie w dialogu z Jezusem jest wielką szkołą, w której uczymy się dostrzegania oblicza Boga, wkraczamy w bezpośrednią relację z Nim, równocześnie uczymy się kierować spojrzenie ku ostatecznemu wydarzeniu dziejów, kiedy On nasyci nas światłem swego oblicza. Na ziemi zmierzamy ku tej pełni, oczekując, że zrealizuje się Królestwo Boże.