Z KRAJU I ZE ŚWIATA
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 24, marzec 2014 06:00
Ważne daty
Publikacje
- Franciszkowa wizja duszpasterstwa
- Papież do uczestników sympozjum o zarządzaniu dobrami zakonnymi: potrzeba unikania marnotrawstwa i wrażliwości na potrzeby ubogich
- Sympozjum o zarządzaniu dobrami zakonnymi: potrzeba przejrzystości i formacji
Ważne daty:
19 marca: Uroczystość św. Józefa, Patrona Zgromadzenia.
19 marca: Dzień Brata Współpracownika.
26 marca: 207. rocznica urodzin Bogdana Jańskiego.
27 marca: 172. rocznica pierwszych ślubów CR.
Publikacje:
Nakładem Wydawnictwa Alleluja, jako dwieście osiemdziesiąty tytuł i szesnasty w serii Collectio ViCo, ukazała się książka autorstwa o. dra Kazimierza Mikuckiego, zatytułowana „Od rzeczywistości do ideału. Osoby, rzeczy, zjawiska”. W Przedmowie, pióra prof. dra hab. Jana Skoczyńskiego, czytamy: „Jest to zbiór dziesięciu tekstów, mających formę obszernych esejów – jednego z najtrudniejszych gatunków filozoficznych, na który może sobie pozwolić zazwyczaj autor dojrzały, o ukształtowanej osobowości, ustalonych poglądach, a przede wszystkim mający dystans wobec siebie i tego, co pisze”. Tytuły poszczególnych esejów są następujące: Przestrzeń, Czas, Człowiek, Mowa i cisza, Prawo i porządek, Życie, Pokusa i fałsz, Tolerancja i nietolerancja, Zgoda i niezgoda na siebie, Wierność i zdrada. I to wszystko na 194. stronach tekstu. Gratulacje dla Autora, a Czytelnikom niech się dobrze czyta...
Franciszkowa wizja duszpasterstwa
Szerokim echem odbił się wywiad, którego Papież Franciszek udzielił rozgłośni radiowej nadającej w Buenos Aires z ubogich terenów zwanych Bajo Flores. Stanowią one część dzielnicy Flores,
w której urodził się i wychował Jorge Bergoglio. Wywiad, nagrany wcześniej w formie wideo, wyemitowano w Bajo Flores na telebimach ustawionych w czwartek 13 marca, w samą rocznicę wyboru na Stolicę Piotrową, po uroczystej mszy w tamtejszym kościele. Była to niejako rozmowa Ojca Świętego z ubogimi i o ubogich. Mówił on bowiem o pracy duszpasterskiej tamtejszych księży w ubogich dzielnicach i na peryferiach, wśród ludzi najbiedniejszych. Zna dobrze to duszpasterstwo, bo bardzo je popierał, kiedy był arcybiskupem stolicy Argentyny. Jak zauważył, nie ma ono charakteru ideologicznego, ale jest misją apostolską. Wyjaśnił, że ci kapłani, choć ich o to oskarżano, nie byli bynajmniej komunistami, ale „podejmowali walkę na rzecz życia, nieśli Słowo Boże ludziom zepchniętym na margines, słuchali Ludu Bożego i walczyli o sprawiedliwość”. Franciszek podkreślił konieczność postawy ubóstwa, służby i pomagania jedni drugim. Pozdrowił też więźniów i ich rodziny. A zapytany, co sprawia mu największą trudność jako Papieżowi, wyznał, że nie lubi i zresztą nigdy nie lubił pracy biurowej. A jaki był ks. Jorge Bergoglio jako duszpasterz w Buenos Aires? Obecny kierownik sekcji hiszpańskiej Radia Watykańskiego został przez niego jako ówczesnego prowincjała przyjęty do zakonu jezuitów w 1977 r. Później ks. Guillermo Ortiz SJ poznał go jako proboszcza. „Było mi dane mieć go jako formatora, profesora, kierownika duchowego, przełożonego. Jako rektor Kolegium Máximo był on równocześnie proboszczem parafii św. Józefa i troszczył się z ewangeliczną gorliwością apostolską o misyjność Kościoła. Nam, młodym jezuitom na etapie formacji, ukazywał bardzo konkretnie powołanie do wyjścia z egoizmu i z zamykania się w sobie, nie poprzestawania na tych, którzy są blisko Kościoła, ale pójścia dalej do innych, spotykania się z ludźmi, szukania ich. Wychodził do biednych, chorych, najsłabszych, zbierał dzieci na katechezę. Jedną z bram naszego kolegium otwarto wówczas na osiedla robotnicze graniczące z dzielnicami nędzy, by wychodzić ku peryferiom. Dane mi było uczestniczyć w tym wychodzeniu z parafii, której proboszczem był przyszły Papież, do ludzi również dalekich od Kościoła. Jak wtedy, również dzisiaj wskazuje on gestami i słowami, że oznacza to iść, by dotknąć ran Chrystusa w cierpiącym człowieku, by odczuwać radość spotkania, by dzielić się Bożą miłością i radością Ewangelii. Tak było już wówczas” – powiedział kierownik sekcji hiszpańskiej Radia Watykańskiego. (rv)
Papież do uczestników sympozjum o zarządzaniu dobrami zakonnymi: potrzeba unikania marnotrawstwa i wrażliwości na potrzeby ubogich
Postępy osiągane dziś w wielu dziedzinach pozwoliły wprawdzie zredukować ubóstwo. Często jednak przyczyniły się do budowania ekonomii wykluczenia i nierówności społecznej, tak iż „dziś wszystko poddane jest prawom rywalizacji i prawu silniejszego, gdzie możny pożera słabszego” (por. Evangelii gaudium, 53). Papież pisze o tym do uczestników międzynarodowego sympozjum o zarządzaniu zakonnymi dobrami kościelnymi, zorganizowanego w dniach 8 i 9 marca na Papieskim Uniwersytecie Antonianum w Rzymie przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Zakony, jak podkreśla Franciszek, mogą
i powinny dawać świadectwo, że w swej działalności ekonomicznej stosują zasadę darmowości
i logikę daru. „Charyzmat założycielski każdego zgromadzenia w pełni wpisuje się w tę «logikę». Będąc darem, jako konsekrowani wnosicie swój autentyczny wkład w rozwój gospodarczy, społeczny i polityczny – pisze Papież. – Trzeba czuwać, by dobra zakonne były administrowane przezornie i z transparencją. Mają być chronione i zachowywane zgodnie z tradycją administracyjną zakonów, która nie toleruje marnotrawstwa i zważa na dobre wykorzystanie zasobów”. Ojciec Święty przypomina, że krótko po Soborze Watykańskim II, w 1970 r., Paweł VI nawoływał do „nowej, autentycznej mentalności chrześcijańskiej” i „nowego stylu życia kościelnego”. Franciszek podkreśla, że „instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego były zawsze proroczym głosem i żywym świadectwem nowości, jaką jest Chrystus – upodobnienia się do Tego, który ubogacił nas swoim ubóstwem. To ubóstwo jest solidarnością, dzieleniem się z innymi i miłością. Wyraża się umiarkowaniem, dążeniem do sprawiedliwości i cieszeniem się tym co istotne, by przestrzegać przed materialnymi idolami zaciemniającymi autentyczny sens życia. „Ubóstwo teoretyczne niczemu nie służy. Trzeba ubóstwa, którego uczymy się dotykając ciała Chrystusa ubogiego w biednych, chorych i dzieciach” – pisze Ojciec Święty do uczestników sympozjum o zarządzaniu dobrami zakonnymi. Zachęca zakonników, by ukazywali w Kościele i na świecie, jak zwracać uwagę na wszystkich ubogich i każdy przejaw nędzy materialnej, moralnej czy duchowej. Podkreśla, że wszelki egoizm przezwycięża się zgodnie z „logiką Ewangelii, która uczy ufać Bożej Opatrzności”. (rv)
Sympozjum o zarządzaniu dobrami zakonnymi: potrzeba przejrzystości i formacji
W rzymskim sympozjum o zarządzaniu dobrami zakonnymi wziął udział sekretarz Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego abp José Rodríguez Carballo. Pochodzący z zakonu franciszkanów hierarcha zaznacza, że takiego spotkania chciał sam Papież, który osobiście dobrze zna złożoność tej problematyki. Z drugiej strony również kongregacja zauważa, że słabość administracyjna powoduje bardzo poważne skutki dla instytutów życia konsekrowanego. Stąd potrzeba wspólnej refleksji i wymiany doświadczeń ekonomów zakonnych i wyższych przełożonych, by wypracować odpowiednie wytyczne. Jest to konieczne zwłaszcza wobec współczesnego wymogu transparencji w zarządzaniu dobrami materialnymi, który wpływa na ewangelizacyjną wiarygodność – uważa abp Rodríguez Cabrallo. „Myślę, że w kwestii transparencji zrobiono już dużo – stwierdził sekretarz Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. – Wiele zgromadzeń prowadzi doroczny audyt oraz certyfikację bilansów poszczególnych dzieł. Coraz częściej w decyzjach ekonomicznych zasięga się rady ekspertów zewnętrznych. Podczas sympozjum mocno podkreślamy sprawę przejrzystości, bowiem uważamy, że jest to niezbędne dla skuteczności misji. Transparencja to kwestia wiarygodności i tego nie wolno zlekceważyć. Niezbywalna jest przy tym należyta formacja. Nigdy nie dojdziemy do odpowiedniego administrowania dobrami bez dogłębnej formacji, tak technicznej, jak i związanej z charyzmatem tego, kto tymi dobrami zarządza. A zatem formacja do ekonomicznego wymiaru własnego charyzmatu jest podstawowa, aby wybory dokonywane względem misji mogły być innowacyjne i prorockie. I tu muszę powiedzieć, że zakony inwestują bardzo na tym polu. Niemniej wciąż w wielu miejscach dominuje improwizacja. Dlatego sympozjum postuluje formację, poczynając od podstaw ekonomii i zarządzania. Chodzi o sprawy zasadnicze, by młodzi wiedzieli, ile kosztuje światło, woda czy ogrzewanie”. (rv)