Katecheza z Benedyktem XVI
- Szczegóły
- Opublikowano: czwartek, 27, grudzień 2012 10:50
PAPIEŻ BENEDYKT XVI – ROK WIARY
Katecheza środowa, 12.12.2012 r.
W Jezusie z Nazaretu Bóg ukazuje swoje oblicze i pragnie decyzji człowieka, aby Go rozpoznał i poszedł za Nim. Objawienie się Boga w dziejach, by wejść w dialog miłości z człowiekiem, nadaje nowy sens całej ludzkiej drodze.
Historia nie jest zwyczajnym następowaniem wieków jeden po drugim, lat czy dni, ale jest czasem pewnej obecności, która nadaje jej pełne znaczenie i otwiera ją na pewną nadzieję. Gdzie możemy odczytać etapy tego objawienia Boga?
Pismo Święte jest najlepszym miejscem, aby odkryć wydarzenia tej drogi i chciałbym – po raz kolejny – zachęcić wszystkich, by w Roku Wiary częściej brali do ręki Biblię, czytali ją i rozważali, a także zwracali większą uwagę na czytania niedzielnej Mszy św. Wszystko to stanowi ważny pokarm dla naszej wiary.
Czytając Stary Testament, możemy zobaczyć, jak interwencje Boga w dziejach narodu, który sobie wybrał i z którym zawarł przymierze, nie są faktami, które mijają, ale stają się „pamięcią”, stanowią razem „historię zbawienia”, żywo przechowywaną w świadomości ludu Izraela, przez świętowanie wydarzeń zbawczych. Tak więc Bóg objawia siebie nie tylko w akcie stworzenia, ale wkraczając w nasze dzieje, w historię małego narodu, który nie był ani najliczniejszy, ani najpotężniejszy. To objawienie Boga znajduje swą kulminację w Jezusie Chrystusie: Bóg, Logos, słowo stwórcze u początków świata, przyjęło ludzkie ciało w Jezusie i ukazało prawdziwe oblicze Boga. W Jezusie wypełniona jest wszelka obietnica, w Nim mają swoją kulminację dzieje Boga z ludzkością.
Przeżywamy Adwent przygotowujący nas do Świąt Bożego Narodzenia. Jak dobrze wiemy, słowo „adwent” oznacza „przyjście”, „obecność", a w starożytności oznaczało przybycie do danej prowincji króla lub cesarza. Dla nas, chrześcijan, słowo to wskazuje na coś wspaniałego i poruszającego: Bóg opuścił swoje niebo i pochylił się nad człowiekiem; zawarł z Nim przymierze, wchodząc w dzieje pewnego narodu; jest On królem, który zszedł do tej biednej prowincji, jaką jest ziemia i obdarował nas swoim przyjściem, przyjmując nasze ciało, stając się człowiekiem, takim jak my. Adwent zaprasza nas do ponownego przebycia drogi tej obecności i przypomina nam zawsze na nowo, że Bóg nie usunął się ze świata, nie jest nieobecny, nie pozostawił nas samym sobie, lecz na różne sposoby wychodzi nam na spotkanie. Musimy tych sposobów się nauczyć i rozpoznawać je.
Także i my, z naszą wiarą, nadzieją i miłością jesteśmy wezwani każdego dnia do dostrzeżenia i świadczenia tej obecności, w świecie czysto powierzchownym i rozproszonym, aby w naszym życiu zajaśniało światło, które oświeciło grotę w Betlejem.