listopad 2024
N P W Ś C Pt S
27 28 29 30 31 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Katecheza z Benedyktem XVI

PAPIEŻ BENEDYKY XVI – ROK WIARY

Katecheza środowa, 6 lutego 2013

BÓG, STWARZAJĄC, UKAZUJE SWĄ WSZECHMOC

Bóg będąc źródłem życia, objawia się jako Ojciec w stworzeniu, a stwarzając, ukazuje swoją wszechmoc. Obrazy, którymi posługuje się w tej kwestii Pismo Święte, są bardzo sugestywne. Jako dobry i wszechmocny Ojciec troszczy się o to, co stworzył z miłością i wiernością, które nigdy nie ustają – wielokrotnie powtarzają psalmy.

W ten sposób stworzenie staje się miejscem, w którym można poznać i uznać wszechmoc Pana i Jego dobroć, i staje się dla nas, wierzących, wezwaniem do wiary, abyśmy głosili Boga jako Stwórcę. „Przez wiarę poznajemy, że słowem Boga światy zostały tak stworzone, iż to, co widzimy, powstało nie z rzeczy widzialnych” – pisze autor Listu do Hebrajczyków. Wiara pociąga więc za sobą umiejętność poznania tego, co niewidzialne, rozpoznając Jego ślady w świecie widzialnym. Człowiek wierzący może czytać wspaniałą księgę przyrody i rozumieć jej język; wszechświat mówi nam o Bogu, ale konieczne jest Jego słowo objawienia, budzące wiarę, aby człowiek mógł dojść do pełnej świadomości, czym jest Bóg jako Stwórca i Ojciec. Właśnie w księdze Pisma Świętego ludzka inteligencja może znaleźć, w świetle wiary, klucz interpretacyjny dla zrozumienia świata. Szczególne miejsce zajmuje pierwszy rozdział Księgi Rodzaju, uroczyście prezentujący Boże  dzieło stwórcze, które rozciąga się na siedem dni: w sześciu dniach Bóg dokonuje stworzenia, a siódmego dnia, w szabat, zaprzestaje wszelkiej działalności i odpoczywa. Dzień wolności dla wszystkich, dzień wspólnoty z Bogiem (…) wskazuje nam, że pierwszą myślą Boga było znalezienie miłości odpowiadającej na Jego miłość. Natomiast drugą myślą było stworzenie świata materialnego, gdzie można umieścić te stworzenia, które odpowiadają Mu w wolności. Taka struktura sprawia, że tekst powtarza jak refren pewne znaczące słowa. Na przykład sześciokrotnie powtarzana jest fraza: „Bóg widział, że były dobre”, aby zakończyć za siódmym razem, po stworzeniu człowieka: „A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre”. Wszystko, co Bóg stwarza, jest piękne i dobre, przeniknięte mądrością i miłością. Boże działanie stwórcze niesie ład, wprowadza harmonię, daje piękno. W opowieści Księgi Rodzaju widać ponadto, że Pan stwarza  swoim słowem; dziesięć razy czytamy w tekście: „Bóg rzekł”, co podkreśla skuteczną moc słowa Bożego. Jak mówi Psalmista: „Przez słowo Pana powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego… Bo On przemówił, a wszystko powstało; On rozkazał, a zaczęło istnieć”. Życie powstaje, świat istnieje, bo wszystko jest posłuszne słowu Bożemu. (…) Z opowieści o stworzeniu chciałbym zwrócić szczególną uwagę na zasadniczą naukę: grzech rodzi grzech i wszystkie grzechy historii są ze sobą powiązane. Ten aspekt pobudza nas do powiedzenia o tym grzechu, który jest nazywany „grzechem pierworodnym”. Co ta trudna do pojęcia rzeczywistość oznacza? Chciałbym wskazać jedynie na kilka elementów. Trzeba przede wszystkim zauważyć, że żaden człowiek nie jest zamknięty w sobie samym, nie może żyć jedynie sobą i dla siebie. Otrzymujemy Zycie od innych i to nie tylko w chwili narodzenia, lecz każdego dnia.